Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Duo Reges: constructio interrete. Haeret in salebra.

Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.

Quid enim?: Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Haec dicuntur inconstantissime.: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Explanetur igitur.: Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
Immo videri fortasse.: Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Bork: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Cur iustitia laudatur?: Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Immo videri fortasse.
Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum
perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque
facta ipsius oblivione obruentur.

Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt,
deserunt usitata.

Dici enim nihil potest verius. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Venit ad extremum;

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Sed haec nihil sane ad rem; Quis hoc dicit? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.